Dos brigadistas todo el año y tanques sin agua protegen a O Courel del fuego

1357
0
Compartir
Publicidad

Esta semana se cumple un año del incendio más grande que vivió O Courel, el que calcinó el 60% del territorio de este ayuntamiento de la la montaña lucense, un fuego de sexta generación que estuvo activo durante 14 días.

Días en los que los vecinos y brigadistas sacaron lo mejor que tenían para que la tragedia no fuera aún peor de lo que ya fue. Y, a pesar del esfuerzo, no se pudieron salvar casas, aldeas y gran parte del territorio que finalizó calcinado. Tras vivir algo así, nada de lo que se haga llegará a reparar el daño causado.

«E digo nada do que se faga porque 12 meses despois daquel inferno as promesas das administracións so chegaron os titulares da prensa. Poucas axudas foron as que serviron para paliar os danos e ningunha para previr que ocorra unha catástrofe semellante», quien dice esto es el concejal-portavoz de C@urel Vivo Óscar Carrete Lage.

«Non vou a entrar –prosigue Carrete Lage– no que fixeron mal tódalas administración durante a extinción, nin na nula prevención, nin na descoordinación , nin do abandonados que tiñan os voluntarios…E tampouco de  que case todos esqueceron e perdoaron xa todo o anterior».

«Vou a entrar en que tras un ano, non se aprendeu nada. Se ese lume chegase de novo, volveríase repetir exactamente a mesma situación. So fai falta ver como os tanques de auga seguen baleiros por non ter arranxada a captación (miren se lles cadra o do Mazo de Santigoso, Carballal ou o de Froxán, entre outros…). Con que se apaga o lume, se non hai onde cargar auga?».

A esto que señala el concejal-portavoz de C@urel Vivo, hay que sumarle lo más importante. Se sigue sin tener en O Courel una brigada de la Xunta de manera estable, todo el año. Solo hay 2 brigadistas de la Xunta y no hay carroceta todo el año, no se dispone de brigadas de apoyo, únicamente las brigadas que convoca el Ayuntamiento cada año …

«Por qué non se reforzan as brigadas da Xunta para que nunha das zonas de maior biodiversidade e máis afastada do distrito forestal VIII – Terra de Lemos estean de maneira continua?», se pregunta Óscar Carrete.

Si a los fuegos de sexta generación le sumamos el calor extremo, ausencia de zonas para carga de agua, cada vez más combustible cerca de las aldeas, carencia de brigadistas de la Xunta en la zona, que los desbroces de fajas no sea adecuado o mismo que no existan…

Non vale botar as mans a cabeza cando pase, vale esixirlles as administracións que cumpran co que se precisa. Pero claro igual as administracións están noutra cousa, non en protexer a nosa biodiversidade e as nosas aldeas. E non debemos esquecer que os lumes apáganse no inverno», remata Óscar Carrete.